Marsın Nasıl Oluştuğu Altta Yazıyorwww.neararsan50.tr.gg
Mars güneşe yakınlık bakımından dördüncü gezegendir ortalama güneş mars uzaklığı 227.4 milyon kilometredir. Gök yüzünde kırmızı renkte görünür ve kendisine ait bir atmosferi vardır. Büyüklük olarak yaklaşık dünyanın yarısı kadardır (yarı çapı 3200 km). Gündüz ekvator sıcaklığı 10 C° civarlarına ulaşır, fakat atmosferi bu sıcaklığı tutabilmesi için yeterli olmadığından, geceleri sıcaklığı -75 C° ‘ye kadar düşer. Kutuplarındaki sıcaklık ise -120 C° kadardır. Marstaki atmosfer basıncı altında bu sıcaklık CO2 ‘nin donma sıcaklığı olduğundan kutuplarda CO2 buzları bulunmaktadır. Mars günü dünya gününden yalnızca yarım saat daha fazladır fakat dünyaya göre güneşe daha uzak olduğu için bir yılı 687 gündür. Marsı atmosferinde dünyadakine benzer olarak H, O, CO ve CO2 belirlendiği halde dünyada bol olarak bulunan Ni bulunmamaktadır. 1877 yılında marsın iki uydusu bulunmuştur. Bunlar ancak çok iyi teleskoplarla gözlenebilen Phobos ve Deimos tur.wBilindiği gibi yıllarca Marsta yaşam olduğu düşünülmüştü, bu teori için gerçekten geçerli sebepler vardı. Marsta da dünyadaki gibi eksen eğikliği olduğundan mevsimler oluşur. Değişik mevsimlerde yer kabuğunun değişik renkler alması yıllarca astronomların marsta bitkisel yaşam olduğuna inanmalarına neden olmuştur. Ayrıca mars yüzeyinde yer alan geniş kanalların marslı yaratıklar tarafından kutuplardan ekvatora su götürmek için yapıldığı sanılmaktaydı. Fakat ilki 1965′de olmak üzere yollanan bir çok uzay sondası sayesinde marstaki bu kanalların tamamen kendiliğinden var olduğu anlaşılmıştır.www.neararsan50.tr.gg

Mars yüzeyi de ay yüzeyi gibi volkanik ve çarpma kraterleriyle doludur. 1965′den başlayarak yollanan uzay sondaları sayesinde elde edilen yüzey şekillerine isimler verildi. Tharsis bölgesinde artık etkinlik göstermeyen Olympus Mons, Ascraeus Mons, Pavonis Mons ve Arsia Mouns volkanları marsın en dikkat çekici yüzey şekilleridir. Bu volkanların çevresinde meteorların açtığı kraterlere rastlanmaz. Çünkü buradaki kraterler zamanla lav ile dolmuştur. Ayrıca ekvator bölgesinden başlayarak 3000 km doğuya doğru uzanan bir vadi, sonra kuzeye kıvrılarak Chryse’ye varır. Bu vadi bazı yerlerde 100 km genişliğe ve 6 km derinliğe sahiptir. Bu denli bir vadinin yalnızca akarsular tarafından oyulabileceği düşünülmektedir. Bu da daha önce Mars yüzeyinde suyun var olduğuna inanılmasını sağlamıştır.

Güneşe Olan Uzaklığı 227.400.000 km
Yarı Çapı 3200 km
Kütlesi 0.64 x 1024 kg
Yoğunluğu 3933 gr/cm3
Atmosferik Basınç —-
Sıcaklığı -25 C°
Görünür Parlaklığı 1.2 m
Güneş Etrafında Dönme Süresi 687 gün
Kendi Ekseninde Dönme Süresi 25 saat
Dönme Hızı 24.13 km/sn

——————————————————————————–

26-06-2008 #2 (mesaj-linki)
Edd-iTöR MARS

Mars (eski adıyla Merih), Güneş Sistemi’nin dördüncü gezegenidir. Türkçesi Sakıttır. İsmi Eski Roma’daki savaş tanrısı Mars’tan gelmektedir (Bu Tanrı Eski Yunan Mitolojisinde Ares’e karşılık gelir). Literatürde kullanılan bir diğer ismi de Kızıl Gezegen’dir. Gece temiz bir havada basit bir teleskopla kırmızılığı görülebilir.
Mars’ın 1877 yılında Amerikan astronom Asaph Hall tarafından keşfedilen Phobos ve Deimos adında iki uydusu vardır. Bu uyduların nasıl oluştukları bilinmemekle beraber, Mars’ın kütle çekim alanına kapılmış asteroitler oldukları düşünülmektedir. Bu uyduların isimleri Eski Yunan Mitolojisinde Ares’in Afrodit’ten olma iki oğlu Phobos ve Deimos’tan gelmektedir.
Gel-git etkileri yüzünden, tıpkı Dünya ve Ay gibi her iki uydunun da yalnız bir yüzü Mars’a dönüktür. Phobos Mars’ın çevresinde Mars’ın kendi ekseni etrafında döndüğünden daha hızlı döndüğü için yörüngesi giderek küçülmektedir. Bu nedenle ileriki bir tarihte Phobos Mars’a çarpacaktır. Buna karşın, Deimos Mars’tan yeterince uzakta olduğu için, yörüngesi giderek büyümektedir.
İnce bir atmosferi olan karasal gezegen Mars’ın yüzey şekilleri Ay’daki kraterlerle ve Dünya ‘daki volkanlar vadiler ve çöller ve kutuplarla benzerlik göstermektedir. Olimpus Dağı, mars yüzeyindeki bilinen en yüksek dağdır. En büyük kanyonu iseValles Marineris’dir. Mars’ın coğrafik yapısı dışında, dönüş periodları ve mevsim döngüleri de Dünya’ya benzemektedir.
1965′te Mariner 4′ün Mars yakınındaki gözlemlerinden önce, gezegenin yüzeyinde sıvı halde su bulunabileceği düşünülüyordu. Bu düşüncenin temel dayanağı yapılan gözlemlerde özellikle kutup bölgelerinde denizler ve kıtalar gibi görünen aydınlık ve karanlık bölgeler ve düz çizgiler bulunması ve bunların bazı gözlemciler tarafından su kanalları veya vadi benzeri oluşumların varlığı ve gezegende sıvı halde suyun varlığı olarak yorumlanmasıdır. Daha sonra bu düz çizgilerin gerçek olmadığı ispatlandı ve bunların bir ışık yanılsamasından ibaret olduğu açıklaması getirildi. Ancak halen daha Mars, güneş sistemimizde dünyadan sonra suyun ve belki de yaşamın var olabileceği yegane gezegen olarak görülmektedir.
Mars gezegeni hala bir takım uzay araçlarına ev sahipliği yapmaktadır, bunlar: Mars Odyssey, Mars Express ve Mars Reconnaissance Orbiter’dir. Dünya dışındaki tüm gezegenler içinde bu en yüksek rakamdır.

——————————————————————————–

30-10-2008 #3 (mesaj-linki)
CrasHofCinneT

Mars – Mars Hakkında Bilgi
MARS ya da Merih, Güneş’in çevresinde dolanan dokuz büyük gezegenden, Güneş’e uzaklık bakımından dördüncü sırada (Dünya’ dan bir sonra) yer alan gezegendir. Dünya’yla olan benzerliklerinden ve yüzey görünümü­nün sürekli olarak değişmesinden ötürü, her zaman astronomların özel ilgisini çekmiştir. Mars’ın Güneş’ten ortalama uzaklığı yaklaşık 228 milyon kilometredir; bu, Güneş ile Dün­ya arasındaki uzaklığın bir buçuk katı kadar­dır. Bu nedenle Mars, Güneş’ten Dünya kadar ısı alamaz. Ama gene de Dünya’dakine benzer bir atmosferi olan tek gezegendir; yüzeyindeki ve atmosferindeki sıcaklık dağılı­mı da Dünya’dakine oldukça yakındır.

Mars’ın büyüklüğü Dünya’nın yarısı kadar­dır, oysa kütlesi Dünya’nın onda biridir. Yani, Mars’ın üzerindeki yerçekimi kuvveti, Dünya’dan çok daha azdır. Mars’ın Güneş çevresindeki yörüngesi elips biçimindedir; bu nedenle de gezegenin Güneş’ten ve Dünya’ dan olan uzaklığı değişir. Mars, Dünya’ya yakın bir noktaya geldiğinde, astronomi bil­ginleri gezegenin “karşıkonum”da bulun­duğunu söylerler. Bu tür “karşıkonumlar”ın bazıları öbürlerinden daha yakındır. Mars teleskopla en iyi biçimde bu dönemlerde gözlemlenebilir. Mars karşıkonumdayken, en parlak yıldızlardan bile daha parlak gö­rünür.

Mars’ın Uyduları
Mars’ın iki küçük uydusu vardır. 1877′de

MARS’A İLİŞKİN BİLGİLER
GÜNEŞ’TEN ORTALAMA UZAKLIK: 228 milyon km.
YIL UZUNLUĞU: 687 Dünya günü.
GÜN UZUNLUĞU: 24 saat 39 dakika 36 saniye.
ÇAP: 6.787 km.
KÜTLE: 0,11 (Dünya: 1).
ÖZGÜL AĞIRLIK: 3,933 (su: 1).
YÜZEYİNDEKİ ORTALAMA ÇEKİM KUVVETİ: 0,38
(Dünya:1). ORTALAMA YÜZEY SICAKLIĞI: -23°C.

ABD’li astronom Asaph Hall’ın keşfettiği bu uyduların adı, Eski Yunanca’da “korku” an­lamına gelen Phobos ve “dehşet” anlamına gelen Deimos’tur. Uzay sonda araçlarıyla çekilen fotoğraflarından, her iki uydunun da yüzeyinin düzensiz, karanlık ve bol kraterli olduğu anlaşılmıştır. Phobos’un ortalama çapı yalnızca 22 kilometredir; daha da küçük olan Deimos’un ise 14 kilometredir.

Hava ve Yüzey Özellikleri
Mars’ın yüzeyini örten turuncu kumlar, geze­genin çıplak gözle bakıldığında bile kırmızı görünmesine neden olur. Teleskopla bakıldı­ğında ise, yüzeyindeki aydınlık ve karanlık bölgeler ile kuzey ve güney kutuplarındaki buzul takkeleri seçilebilir. Dünya’da olduğu gibi Mars’ta da mevsimler vardır. Kışın bu­zul takkeleri genişler, yazın ise küçülür; gü­ney buzul takkesi her zaman kuzeydekin-den daha büyüktür. Mars, Güneş çevresinde­ki bir tam dolanımını 687 günde tamamladı­ğından, bu gezegende mevsimler Dünya’dan yaklaşık iki kat daha uzundur. Buna karşılık Mars kendi çevresinde bir tam dönüşünü 24,62 saatte tamamlar; yani, gezegende bir günün uzunluğu, hemen hemen Dünya’daki kadardır. Gezegenin öbür özellikleri de mev­simlere bağlı olarak değişir; bu özelliklerin bazılarının değişim süresi daha uzundur. Her iki buzul takkesi de, en azından bir bölü­müyle donmuş karbon dioksitten oluşur; kuzeydeki takkede ayrıca buzlara da rastlan­mıştır. Mars’ın atmosferi, Dünya’nınkiyle karşılaştırılacak olursa çok incedir. Hemen hemen bütünüyle karbon dioksitten oluştuğu, ayrıca yaklaşık yüzde 2 azot ve yüzde 1 ile 2 arasında değişen oranlarda argon içerdiği sap­tanmıştır.

Mars’ın yüzeyinde esen güçlü rüzgârlar, özellikle kışın şiddetli toz fırtınalarına neden olur. Atmosferindeki su buharı miktarının çok düşük olmasına karşın, sık sık bulut ve pus oluşumlarına, hatta bazen don olaylarına rastlanır. Mars’ın yüzeyinde, meteoritlerin (göktaşlarının) çarpması sonucunda açılmış çok sayıda krater vardır; ama, üzerinde az sayıda kraterin yer aldığı geniş düzlükler de bulunur. Bunlar volkanik lavlarca örtülmüş alanlardır. Tharsis olarak adlandırılan bölge­de, dört büyük sönmüş yanardağ yükselir. Bunların en büyüğü olan Olympus Mons’un genişliği 600 km, yüksekliği ise 25 kilometre­dir, yani Everest Dağı’nın^yaklaşık üç katıdır. Birçok başka küçük yanardağa da rastlanır. Gezegenin ekvator çizgisinin hemen güneyin­de, Vallis Marineris olarak adlandırılan, 4.000 km uzunluğunda dev bir kanyon vardır. Kanyonun duvarları arasındaki genişlik 150 km kadardır; derinliği ise 2 ile 7 km arasında­dır. Bu kanyon ve yanardağlar Dünya’daki benzer yüzey şekillerinden kat kat daha bü­yüktür. Vallis Marineris’in, gezegenin kayaç yapılı kabuk katmanının bir bölümünün çök­mesi sonucunda ortaya çıktığı sanılmakta­dır.

Su olmadan canlılar yaşayamaz. Mars’ın yakın çekim fotoğraflarında, kurumuş akarsu yataklarına benzeyen kıvrımlı kanallara rast­lanır. Bugün gezegenin yüzeyinde su yoktur, ama geçmişte belki de iklim daha ılımandı ve akarsular bulunuyordu. Hatta, gezegeni oluş­turan kayaçların içinde hâlâ donmuş su bulu­nuyor olabilir.

Mars’taki koşullara ilişkin en ayrıntılı bilgi­ler, 20 Temmuz ve 3 Eylül 1976 tarihlerinde gezegenin yüzeyine indirilen iki Viking uzay aracından elde edildi (bak. Uzay Araştirma-LARl). Viking’ler Mars’ta belirgin bir yaşam izine rastlamadılar. Toprakta mikroorganiz­maların olup olmadığına yönelik araştırmalar da kesin bir sonuç vermedi. Ama bu, Mars’ta hiçbir canlı türünün bulunmadığını göster­mez; daha pek çok araştırmanın yapılması gerekiyor.

Mars Gözlemleri
Astronomlar, ürkütücü kırmızı renginden ötürü Mars’a Eski Roma mitolojisindeki sa­vaş tanrısının adını verdiler. Gezegene yöne­lik ilk teleskoplu gözlemleri 1610′da İtalyan astronofni bilgini Galileo (bak. Galilei, Gali­leo) başlattı; gezegene ilişkin ilk çizimleri ise 1659′da Hollandalı bilim adamı Christiaan Huygens hazırladı. Huygens, Mars’ın kendi ekseni çevresinde döndüğünü gösterdi. Bir başka İtalyan astronomi bilgini Giovanni Do­menico Cassini de yaklaşık 1666′da Mars’taki buzul takkelerini buldu. 18. yüzyılda Alman asıllı İngiliz astronomi bilgini Sir William Herschel, Mars’ta ince bir atmosfer ve değiş­ken mevsimler olduğunu keşfetti.
1877′den sonra gene bir İtalyan astronomi uzmanı Giovanni Schiaparelli, Mars’ın görü­nür yüzünde çizgi benzeri izler bulunduğunu gözlemledi. Bunlardan 100 kadarını belirle­yen Schiaparelli, bu izleri İtalyanca’da “oluk” anlamına gelen canali sözcüğüyle adlandırdı. Daha sonra bu sözcük öbür Avrupa dillerine “kanal” olarak aktarıldı. Bu “kanallar”ın, tarımsal sulama amacıyla Marslılar tarafından açılmış olduğu inancı hızla yayıldı; bu inancın başını çekenlerden biri de ABD’li astronomi bilgini Percival Lowell oldu. Ne var ki, bu ilginç ama hayal ürünü iddianın, 1969′da Ma­riner 6 ve Mariner 7 uzay araçlarının çektiği yakın plan fotoğrafların Dünya’ya ulaşmasıy­la doğru olmadığı ortaya çıktı; fotoğraflardan, olukların gerçek birer kanal değil, optik bir hata, yani görsel bir yanılgı olduğu anlaşıldı. O günden sonra Mariner ve Viking uzay araç­ları sayesinde bu gezegene ilişkin bilgiler gi­derek çoğaldı.www.neararsan50.tr.gg

Kaynak: MsXLabs.org & Temel Britannica

——————————————————————————–

09-03-2009 #4 (mesaj-linki)
estudiantes

MARS

yoğunluk = 3933 gr/cm3;
ortalama yörünge hızı = 24.13 km/sn;
Mars güneşe yakınlık bakımından dördüncü gezegendir ortalama güneş mars uzaklığı 227.4 milyon kilometredir. Mars ekliptik bir yörüngeye sahip olduğundan Güneş ile arasındaki mesafe çok değişkendir. En uzak olduğu mesafe 248.000.000 km iken en yakın olduğu mesafe ise 208.000.000 km’dir. Eksensel eğimi bizimkine çok yakın olduğundan mevsimlere rastlanır(Mars 240 – Dünya 23,50 dir). Bir Mars yılı 687 gündür. Kendi ekseni etrafındaki dönmesi ise 24 saat 37 dakika 22,6 saniyedir. Bu değerlerin ayrıntılı hesaplanabilmesinin nedeni, Mars’ın yüzey şekillerinin net görülebilmesidir.www.neararsan50.tr.gg
Gök yüzünde kırmızı renkte görünür ve kendisine ait ince bir atmosferi vardır. Büyüklük olarak yaklaşık dünyanın yarısı kadardır (yarı çapı 3200 km). Gündüz ekvator sıcaklığı 10 C° civarlarına ulaşır, fakat atmosferi bu sıcaklığı tutabilmesi için yeterli olmadığından, geceleri sıcaklığı -75 C° ‘ye kadar düşer. Kutuplarındaki sıcaklık ise -120 C° kadardır. Marstaki atmosfer basıncı altında bu sıcaklık CO2 ‘nin donma sıcaklığı olduğundan kutuplarda CO2 buzları bulunmaktadır. Mars günü dünya gününden yalnızca yarım saat daha fazladır fakat dünyaya göre güneşe daha uzak olduğu için bir yılı 687 gündür. Marsın atmosferinde dünyadakine benzer olarak H, O, CO ve CO2 belirlendiği halde dünyada bol olarak bulunan N2 bulunmamaktadır. 1877 yılında marsın iki uydusu bulunmuştur. Bunlar ancak çok iyi teleskoplarla gözlenebilen Phobos ve Deimos tur.
Bilindiği gibi yıllarca Marsta yaşam olduğu düşünülmüştü, bu teori için gerçekten geçerli sebepler vardı. Marsta da dünyadaki gibi eksen eğikliği olduğundan mevsimler oluşur. Değişik mevsimlerde yer kabuğunun değişik renkler alması yıllarca astronomların marsta bitkisel yaşam olduğuna inanmalarına neden olmuştur. Ayrıca mars yüzeyinde yer alan geniş kanalların marslı yaratıklar tarafından kutuplardan ekvatora su götürmek için yapıldığı sanılmaktaydı. Fakat ilki 1965′de olmak üzere yollanan bir çok uzay sondası sayesinde marstaki bu kanalların tamamen kendiliğinden var olduğu anlaşılmıştır.
Mars yüzeyi de ay yüzeyi gibi volkanik ve çarpma kraterleriyle doludur. 1965′den başlayarak yollanan uzay sondaları sayesinde elde edilen yüzey şekillerine isimler verildi. Tharsis bölgesinde artık etkinlik göstermeyen Olympus Mons, Ascraeus Mons, Pavonis Mons ve Arsia Mouns volkanları marsın en dikkat çekici yüzey şekilleridir. Bu volkanların çevresinde meteorların açtığı kraterlere rastlanmaz. Çünkü buradaki kraterler zamanla lav ile dolmuştur. Ayrıca ekvator bölgesinden başlayarak 3000 km doğuya doğru uzanan bir vadi, sonra kuzeye kıvrılarak Chryse’ye varır. Bu vadi bazı yerlerde 100 km genişliğe ve 6 km derinliğe sahiptir. Bu denli bir vadinin yalnızca akarsular tarafından oyulabileceği düşünülmektedir. Bu da daha önce Mars yüzeyinde suyun var olduğuna inanılmasını sağlamıştır